Hieronder volgt de vertaling van A reconciling response to war in the Middle East, een verklaring van Mennonite World Conference inzake de oorlog in het Midden-Oosten.

Op 23 oktober 2023 publiceerde de Wereldconferentie van Doopsgezinde Geloofsgemeenschappen (Mennonite World Conference, MWC) een verklaring, waarin de auteurs opriepen tot een staking van het geweld tussen Israël en Palestina. Na maanden waarin het geweld alleen maar is toegenomen, publiceren we een vertaling van de toenmalige verklaring. Bij het uitbrengen van de vertaling van deze verklaring zijn een aantal uitgangspunten leidend:

• Het christelijk geloof kent een profetische dimensie. Doopsgezinden hebben de vrijheid en verantwoordelijkheid zich uit te spreken over het onrecht in de wereld.
• Vanuit het principe dat alle mensen en volken door God geschapen, gewenst en gezegend zijn, streven verklaringen vanuit doopsgezind perspectief naar inclusiviteit. Stereotypering en partijdigheid worden geschuwd.
• In de doperse traditie wordt grote waarde gehecht aan geweldloosheid. We zullen geen verklaringen onderschrijven waarin (gewapend) geweld wordt gezien als geoorloofd middel om conflicten te beslechten.
• We geloven in de mogelijkheid van voortschrijdend inzicht bij het zoeken naar een denken, spreken en schrijven in waarachtige navolging van Christus. We hechten daarom belang aan voortgaande, constructieve dialoog, met mensen binnen en buiten de doopsgezinde gemeenschap.

De publicatie van de vertaling van de MWC-verklaring is bedoeld als aanknopingspunt voor verdere gedachtenvorming en dialoog. Hoewel de verklaring inmiddels een jaar oud is, en de meest actuele ontwikkelingen dus niet verwerkt heeft, geeft deze een indruk van de principiële en bijbels-theologische uitgangspunten, die in het doperse perspectief op de oorlog in Palestina en Israël van belang zijn.

Een verzoenende reactie op oorlog in het Midden-Oosten
In een tijd van toenemend bloedvergieten tussen Israëli’s en Palestijnen, met oplopende spanningen tussen naties in het Midden-Oosten en daarbuiten, doen leiders van de Mennonite World Conference drie dringende oproepen:

1. Dat de lidkerken van de Mennonite World Conference bidden en handelen voor een einde aan de spiraal van geweld en onrecht in het Midden-Oosten. Dat zij daarbij inzien dat het bevoordelen van één natie of etniciteit ten koste van een andere het evangelie en de mensheid schaadt;
2. Dat Palestijnse militanten hun aanvallen op Israëli’s staken, gijzelaars vrijlaten en geweldloze manieren zoeken om hun rechtvaardige belangen aan te kaarten;
3. Dat de Israëlische regering haar huidige aanvallen op Gaza en de Westelijke Jordaanoever staakt en een begin maakt met het rechtzetten van de decennialange bezetting en onteigening van het Palestijnse volk.

Zorg voor Israëli’s en Palestijnen
Wij christenen zijn de ‘wilde olijfboom’ die geënt is op een joodse wortel (Romeinen 11:17). Daarom eren we het jodendom en respecteren we de moderne natie Israël als zij rechtvaardig regeert en alle volkeren gelijk behandelt. Evenzo zijn we solidair met het Palestijnse volk in hun behoefte om in veiligheid en waardigheid in hun eigen land te leven. We rouwen en protesteren tegen de massamoord op Israëli’s die onlangs door Hamas werd gepleegd. We rouwen ook en protesteren tegen het voortdurende verlies en de vernedering die de Palestijnen hebben geleden gedurende de afgelopen vijfenzeventig jaar van Israëlische bezetting.

We roepen christenen op om, door de kracht van de Heilige Geest, de brede omarming te belichamen van het evangelie waarin er ‘jood noch heiden (niet-jood)’ is (Galaten 3:28). De beloften van landbezit die God aan de bijbelse aartsvaders deed, zijn al lang vervuld (Jozua 21:43-45). Het evangelie is niet langer goed nieuws als het betekent dat Palestijnen hun leven en hoop moeten opofferen voor het welzijn van de joodse mensen die hen verdrijven.

Modern Israël en oude beloften
Hoewel we antisemitisme veroordelen en de noodzaak ondersteunen dat joodse mensen vandaag de dag in veiligheid leven, benadrukken we dat het ongepast is om de moderne staat Israël simpelweg te zien als een voortzetting van het oude Israël. Gods liefde, geopenbaard in Jezus Christus, omvat joden en Palestijnen in gelijke mate. Christenen vestigen onze hoop voor de toekomst op het wereldwijde Nieuwe Jeruzalem (Openbaring 21, 22), niet op een opeenvolging van eschatologische gebeurtenissen die specifiek op het Midden-Oosten gericht zijn.

Wij herinneren christenen die de moderne staat zien als een voortzetting van het bijbelse Israël eraan dat goddelijke beloften over het land een voorwaarde hebben: Gods volk moet zich aan het verbond houden (Leviticus 18:26-29; Deuteronomium 28:15). Herinnerend aan hun eigen lijden in Egypte, moesten de Israëlieten kwetsbare mensen eerlijk behandelen (Deuteronomium 24:16-22). Jezus’ laatste woorden voor de Hemelvaart waren een waarschuwing tegen zijn volgelingen die eindtijdspeculaties over de toekomst van Israël zouden doen (Handelingen 1:7, 8; zie ook Marcus 13:32). In plaats daarvan zei Jezus: verkondig het evangelie aan alle volken op aarde.

Hoewel ze vandaag de dag een kleine minderheid vormen, is er een inheemse christelijke aanwezigheid in Palestina met wortels die teruggaan tot de apostolische kerk. Deze christenen lijden wanneer geloofsgenoten elders in de wereld kritiekloos Israël steunen.

Jezus belichaamt een visie op wereldwijde gerechtigheid
Toen Jezus Jeruzalem naderde in de week van zijn lijdensweg, huilde hij over de stad en zei: ‘Hadden jullie op deze dag maar geweten wat vrede brengt’ (Lucas 19:42). Jezus handelde ook: hij ging de hoven van de religieuze en politieke macht binnen om degenen die hun macht misbruikten te confronteren. God had de tempel bedoeld als een ‘huis van gebed voor alle volken’ (Marcus 11:17). Jezus belichaamde de profetie van Jesaja dat alle volken naar Jeruzalem zouden stromen, dat de volken van de wereld zwaarden tot ploegscharen zouden omsmeden en geen oorlog meer zouden leren (Jesaja 2:2-4). Vandaag de dag blijven we ons inzetten voor die verzoenende visie voor Israëli’s en Palestijnen, en voor volken in conflict waar ook ter wereld.

We zullen regeringen en religieuze leiders over de hele wereld aanspreken en hen aansporen om gerechtigheid te zoeken voor zowel Palestijnen als Israëli’s, en niet simpelweg de ene of de andere kant te steunen. We vragen de landen van de wereld om te stoppen met het leveren van wapens aan de strijdende partijen en om samen met de gemeenschap van naties te werken aan een rechtvaardige vrede.

Uiteindelijk is het God die genezing zal schenken aan de naties. We leven die hoop na door te bidden: ‘Uw Koninkrijk kome, Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel’ – en door de geweldloze weg van Jezus, de Vredevorst, te volgen.

Tot die tijd roepen we uit: ‘God, heb genade!’

Tekst: Henk Stenvers en César García
Beeld: Paul Moody
Vertaling: Iris Speckmann